کپسول آتش نشانی

یکی از نیازهای اساسی هر خانه یا اداره ای ، کپسول آتش نشانی است ؛ اگر با این وسیله آشنایی داشته باشیم ، می‌توانیم با استفاده درست از آن حریق را مهار نماییم.

آتش چیست؟

آتش نتیجه یک واکنش شیمیایی است که معمولاً میان اکسیژن اتمسفر و یک نوع سوخت اتفاق می‌افتد؛ البته تنها احاطه یک ماده سوختنی به وسیله اکسیژن ، سبب آتش گرفتن آن نمی‌شود. بلکه برای این که واکنش احتراق اتفاق بیفتد باید ماده سوختنی به حدی گرم شود که به دمای احتراق خود برسد.
برای این که یک چوب آتش بگیرد اتفاقاتی رخ می‌دهد که به ترتیب به آنها اشاره می‌کنیم :
– ابتدا باید چوب تا دمای بسیار بالا گرم شود. اصطکاک ، نوری که به وسیله ای متمرکز شود و یا چیزی که قبلاً سوخته باشد می‌تواند علتی برای گرم شدن چوب باشد.

آتش,نشانی,وسیله,نوع,نتیجه,شود,نیازهای,گرم,چوب,دما,اکسیژن,چیز,نیاز,نور,علت,نوع سوخت اتفاق می‌افتد,نوع
– وقتی چوب به دمای ۲۶۰ درجه سانتی گراد رسید مواد سلولزی سازنده آن تجزیه می‌شوند.
– مواد تجزیه شده به صورت گازهای فراری که بیشتر ترکیبی از هیدروژن ، کربن و اکسیژن هستند ، آزاد می‌شوند تا آب ، دی اکسید کربن و …. به وجود آید.
– گازهایی که به هوا متصاعد شده اند ، تولید زبانه آتش می‌کنند . اتمهای کربن در این زبانه با افزایش حرارت تولید نور می‌کنند .
– حرارت زبانه آتش سبب می‌شود که ماده سوختنی در دمای اشتغالش باقی بماند و تا وقتی ماده سوختنی و اکسیژن باقی باشد به سوختنش ادامه دهد .
همانطور که دیدید در پروسه سوختن ۳ عنصر ضروری لازم است: دمای بالا ، اکسیژن یا گازهای مشابه و ماده سوختنی . کپسول‌های آتش نشانی برای حذف حداقل یکی از این ۳ مورد طراحی شده اند.
یکی از راههای کنترل آتش ، سردکردن ماده سوختی تا زیر نقطه اشتعالش است و آب یکی از بهترین راهها برای این کار است تا سیکل سوختن قطع شود. برای حذف اکسیژن باید به وسیله ای آتش را خفه کنید تا هوا به آن نرسد که بهترین راه پوشاندن آتش با یک پتوی سبک و یا ریختن مواد غیر قابل اشتعال از قبیل شن روی آتش است. حذف ماده سوختنی که یکی دیگر از روشهای کنترل آتش است راه دشوارتری است. مثلاً وقتی منزلی آتش می‌گیرد ، ماده سوختنی در حقیقت خود خانه و وسایل آن است که حذف آن بسیار دشوار است و تنها وقتی حذف می‌شود که کل آن سوخته باشد.
کپسول‌های آتش نشانی استوانه‌های فلزی محکمی هستند که با آب یا یک نوع ماده خفه کننده پر شده اند و وقتی اهرمی را که بالای این استوانه است فشار دهید ، ماده با فشار زیادی از کپسول خارج می‌شود . در این کپسول‌ها یک لوله ، مخزن تحت فشار کپسول را به قسمت بالای کپسول متصل و یک شیر فنری نیز ارتباط میان لوله را با دهانه خروجی مسدود کرده است. در بالای سیلندر ، سیلندر کوچک دیگری وجود دارد که با گاز فشرده ای مانند دی اکسید کربن پر شده است و یک شیر جلوی انتشار دی اکسید کربن را می‌گیرد.
برای استفاده از کپسول آتش نشانی باید ضامن کپسول را کشیده و اهرم آن را فشار داد. این اهرم یک میله را فشار می‌دهد تا شیر فنری را به پایین فشار دهد و مسیر خروجی را باز کند. گاز فشرده شده بر اثر فشار کم محیط رها می‌شود . این امر موجب می‌شود که مواد موجود در کپسول با نیروی قابل ملاحظه ای از مخزن به دهانه خروجی منتقل شده ، خارج شود .
روش درست استفاده کردن از کپسول آتش نشانی این است که آن را مستقیماً روی سوخت هدف گیری و روی تمامی سوخت پخش کنید. اگر فقط شعله‌ها را هدفگیری کنید ، نتیجه مطلوبی نمی‌گیرید.

انواع کپسول‌های آتش نشانی

آب یکی از آشناترین مواد برای خاموش کردن آتش است ؛ اما اگر به شکل صحیحی به کار گرفته نشود می‌تواند از آتش نیز خطرناک‌تر باشد. با یک دستگاه خاموش کننده آتش که به وسیله آب کار می‌کند می‌توان آتشی را که مسبب آن چوب ، کاغذ یا مقواست خاموش کنید ؛ اما اگر آتش به وسیله الکتریسیته به وجود آمده باشد و یا این که مایعات قابل اشتعال سبب آتش شده باشند ، آب روش مؤثری برای کنترل آن نیست زیرا آب می‌تواند جریان برق را هدایت کند و سبب برق گرفتگی شود. همچنین مایعات قابل اشتعال به وسیله آب به اطراف پخش می‌شوند و سبب گسترش آتش سوزی می‌شوند.
یکی از محبوب‌ترین مواد خاموش کننده آتش دی اکسید کربن خالص است. در کپسول آتش نشانی که با دی اکسید کربن کار می‌کند، دی اکسید کربن به شکل مایعی تحت فشار بالا در سیلندر نگهداری می‌شود . وقتی محفظه باز می‌شود ، دی اکسید کربن منبسط می‌شود و در اتمسفر به شکل گاز در می‌آید. دی اکسید کربن سنگین‌تر از اکسیژن است. بنابراین جایگزین اکسیژن اطراف ماده سوختنی می‌شود . در رستوران‌ها از این نوع کپسول‌ها استفاده می‌شود ، زیرا آلودگی برای مواد غذایی و وسایل آشپزی ایجاد نمی‌کنند.
بهترین انواع مواد خاموش کننده آتش ، کفهای خشک شیمیایی یا پودرها هستند که بیشتر از بی کربنات سدیم، بی کربنات پتاسیم یا مونو آمونیوم فسفات ساخته می‌شوند. بی کربنات پتاسیم وقتی دما به ۷۰ درجه سانتی گراد می‌رسد شروع به تجزیه شدن کرده ، دی اکسید کربن آزاد می‌کند. این دی اکسید کربن روی آتش را می‌پوشاند و آن را خفه می‌کند.
از کپسول‌های آتش نشانی تنها در آتش سوزی‌های مختصر می‌توان بهره گرفت. زیرا حاوی مقدار کمی از مواد خاموش کننده آتش هستند. در آتش سوزی‌های بزرگتر نیاز به تجهیزات بزرگتری از قبیل ماشین آتش نشانی و افرادی متخصص است که بدانند هر آتشی باید به وسیله چه چیزی فرو نشانده شود ؛ اما به هر حال اگریک آتش سوزی ناگهانی در منزل یا محیط کارتان به وجود آید ، یک کپسول آتش نشانی می‌تواند نجات دهنده فوق العاده گرانبهایی برای زندگی شما محسوب شود .
کپسول‌های آتش نشانی به چند کلاس تقسیم بندی می‌شوند. کپسول‌های کلاسAمی توانند آتش سوزی‌های ناشی از مواد معمولی از قبیل چوب و پلاستیک و کاغذ را خاموش کنند. کپسول‌های کلاسB می‌توانند آتش‌های ناشی از مایعاتی چون بنزین یا گریس را فرو نشانند. کلاسC مربوط به آتش سوزی‌های الکتریکی است و کلاسD نیز برای خاموش کردن فلزات شعله ور و نایاب به کار می‌رود . بهتر است در منزل خود از کپسول آتش نشانی نیز به عنوان یک وسیله ضروری زندگی استفاده کنید و پیش از هر چیز به دستورالعمل و تصاویر روی آن توجه کنید تا بدانید مربوط به چه نوع آتش سوزی هایی است.